Het winnende gedicht zou door mij een bewerking krijgen.
Het was al langer duidelijk dat 'Barcelona' van Monica Van Huylenbroeck de koploper was.
'Barcelona' dus.
Barcelona
Jouw straten hebben me
herinneringen ontomen
Montjuic mee geplaveid
Soms nog steeds, ben ik
meer daar dan hier
en dwaal ik in gedachten
rond in straten
waar Gaudi (hoe kon ik
hem niet vernoemen)
door een tram omvergereden werd.
En het is in dát ziekenhuis
en niet elders.
dat mijn ziel nu stilletjes
heelt van de puzzel
waartot jij me hebt gemaakt
van stukken die niet kloppen
en tevergeefs op zoek zijn naar de vorm
van jouw kloven waar mijn hele wezen
perfect in leek te passen
op een ander lichaam
dat al even vervormd blijkt
als het mijn
door iemand die het te lang, te hard
heeft geforceerd
gemanipuleerd
tot wat het nooit was.
Ik heb 2 verschillende tracks gebruikt en ze naast elkaar en over elkaar gelegd als klankbed voor de lezing van Arlekeno Anselmo.
De beelden bestaan uit verschillende lagen en 'vertellen' 2 verschillende gemoedstoestanden.
Blauwe beelden (op verschillende onderlagen) vol schijnbaar zorgeloze mensen op een strand (al is er altijd een dreigende ondertoon aanwezig) Zonnebaders uit 'Lost Landscapes from Detroit' die ik vond op Prelinger Archives.
Rode beelden die gelaagd en verknipt bestaan uit het, manisch bijna, leggen en verleggen van foto's van Barcelona. Tot de puzzel eerder een kluwen blijkt.
Enfin, 't is klaar...
Barcelona
Woorden: Monica Van Huylenbroeck
Stem: Arlekeno Anselmo
Concept, camera, montage, muziek: Swoon
Footage: 'Lost landscapes from detroit' (Prelinger Archives)
No comments:
Post a Comment