Wednesday 17 August 2011

The Universe

Bij zo'n allesomvattende titel kan je allen maar afkomen met beelden van het weer.
Voilà.

'Universe' (Bolts Of Silk, 2009) is een gedicht dat ik heb 'gevonden' op Whale Sound.
Die fantastische collectie prachtige lezingen van en door Nic Sebastian blijft voorlopig een bron van inspiratie.

Neil Ellman is de schrijver en hij was zo vriendelijk om de toestemming te geven dit gedicht te gebruiken.

Een muziekje lag al klaar (met een sample van Moondog):
The beginning

Universe

The universe expands, contracts,
Curls back upon itself,
Crashes in thunderous jolts
Unheard in spaceless space.

The universe begins and ends
Begins again somewhere
Where there is no where
And ends where it begins.

The universe gives birth
To cosmic eggs, itself an egg,
A progeny of stars and nebulae
Racing to the end of endless time.

The universe unfolds, a dream,
Traveling at the speed of light
And standing still while it surveys
The loneliness of strings.


Mijn eerste gedachte was; veel te veel mensen, en dieren en eten, en drukte, en...
Mijn tweede Noorderlicht en ijs en sneeuw, en...
Ik heb enkele dagen liggen spelen met beelden allerhande uit die 2 gedachtengangen.
Er is niet heel veel van over gebleven.
Niks eigenlijk...Ik had nog ergens beelden liggen van een geweldige storm die door de bomen jaagt.
Heel veel slecht weer...
Die wilde ik knippen en plakken over de voordracht van Nic. Dat werkte, maar niet in combinatie met de beelden van mijn eerste gedacht.
Herdenken dus.
'After the flood' spookte door mijn hoofd. Als beeld, als idee.
Als ik dat 'googelde' kwam ik bij beelden van de overstroming van de Sandy River (Lolo Pass) en de St.George Flood.
Maar was er niet nodig. Enkel de toevoeging van het geluid van een onweer boven Mechelen van enkele weken terug...

Enfin, 't is op komst...

No comments:

Post a Comment