Friday 29 April 2011

Ochtend (Dawning)

De samenwerking tussen Yahia Lababidi en mezelf is al behoorlijk vruchtbaar gebleken.
Morgen (30/04/2011) worden er verschillende gedichten van hem gepubliceerd in The Tower Journal, waarbij 'ons' filmpje 'Words' (met een extra introductiepagina omtrent ondergetekende) aandacht krijgt.
's avonds krijgt 'Clouds' een eerste screening op het 'West Virginia Mountaineer Short Film Festival'

Gisteren publiceerde Het Poëziecentrum een essay en drie gedichten over de Egyptische revolutie van Yahia (in een vertaling van Katelijne De Vuyst) op hun site.
Vooral het gedicht "Ochtend" spreekt me wel aan om te bewerken.

Ochtend
Er zijn uren waarop alles knarst,
als stoelen hun armen strekken, tafels hun poten,
en kasten hun rug doen kraken, onachtzaam.

Ze zijn het decente denkbeeld moe
op een vaste plek te blijven steken
niet van hun standplaats weg te mogen.

Ook mensen die werken of beminnen
kennen zulke pijn die toeneemt
als hun boedel rebels begint te schuiven

Zoals een continent, beslissend en onmerkbaar:
iets geeft mee, gaat stuk of slaat op drift
zodat alles moet worden herzien,

Op een ochtend, toegevend aan een niet te tomen drang
naar wanderlust, met een zware deur half bewust
op een kier gelaten, en een nieuw licht dat binnenglipt.

Een stuk onbeweeglijkheid geeft eindelijk op,
snelt plotseling weg op houten benen,
gezwind als een paard dat de stal ontvlucht.

Dawning

There are hours when every thing creaks
when chairs stretch their arms, tables their legs
and closets crack their backs, incautiously

Fed up with the polite fantasy
of having to stay in one place
and stick to their stations

Humans too, at work, or in love
know such aches and growing pains
when inner furnishings defiantly shift

As decisively, and imperceptibly, as a continent
some thing will give, croak or come undone
so that everything else must be reconsidered

One restless dawn, unable to suppress the itch
of wanderlust, with a heavy door left ajar
semi-deliberately, and a new light teasing in

Some piece of immobility will finally quit
suddenly nimble on wooden limbs
as fast as a horse, fleeing the stable.

Ik denk eraan om de track Lava te gebruiken als basis voor de beelden en de lezing...
13. Lava by Swoon Bildos

No comments:

Post a Comment